توسعه میدان مشترک نفتی سهراب، زیر سایه حیات هورالعظیم
به گزارش نماد اقتصاد، غرب کارون از مهم‌ترین مناطق ایران است که حجم بسیاری از ذخایر نفتی کشور را در میدان‌های مختلف در خود جای داده است. توسعه این میدان‌ها که اغلب میدان‌های مشترک با کشور عراق هستند، اهمیت ویژه‌ای دارد.
از سوی دیگر، در دولت سیزدهم تلاش شده است هدف‌گذاری برای افزایش ظرفیت تولید نفت و گاز انجام شود تا ایران که درمجموع ذخایر نفت و گاز در دنیا رتبه نخست را دارد، در بازارهای جهانی نیز سهمی متناسب داشته باشد.
اما نکته مهم آن است که اغلب این میدان‌های نفتی در هورالعظیم قرار دارند و این موضوع نصب تأسیسات و کار را سخت‌تر می‌کند.
اگرچه در سمت عراق و برای توسعه این میدان‌های مشترک، بخشی از هور را خشک کرده‌اند، اما در ایران اولویت با حفظ محیط زیست و حتی احیای بخش‌های خشک‌شده هورالعظیم بوده است.
بااین‌حال، برخی رسانه‌ها در کشور در بازه‌هایی از زمان از خشک‌کردن هور برای توسعه میدان‌های نفتی در غرب کارون خبر می‌دهند؛ موضوعی که راستی‌آزمایی آن کار سختی نیست و با مراجعه به این زیستگاه بزرگ می‌توان دروغ‌بودن ادعای تخریب هورالعظیم از سوی صنعت نفت برای استقرار تأسیسات را ثابت کرد.
روزنامه «پیام ما» در تازه‌ترین مورد، در گزارشی با تیتر «حراج هور» در اردیبهشت امسال، مدعی شده که بخشی از هورالعظیم برای توسعه میدان نفتی مشترک سهراب تخریب شده است.
شرکت مهندسی و توسعه نفت به‌عنوان متولی توسعه میدان‌های نفتی و گازی در غرب کارون، با رد تخریب محیط زیست در این منطقه حتی اعلام کرده است که با هدف جلوگیری از تخریب هور تصمیم گرفته شد تأسیسات فرایندی و کمپ کارکنان، با فاصله هفت‌کیلومتری از محل میدان استقرار یابد.
میدان نفتی سهراب میدانی مشترک با کشور عراق است، بنابراین تعلل در توسعه آن می‌تواند عدم‌النفع بالایی برای کشور در پی داشته باشد.
اگرچه توسعه این میدان مشترک نفتی اهمیت بسیاری دارد، اما تصمیم گرفته شد تأسیسات فرایندی و کمپ کارکنان با هدف جلوگیری از تخریب هور با فاصله ۷کیلومتری از محل میدان استقرار یابند.
همچنین تلاش شد برای استقرار تأسیسات، موقعیتی در اراضی ملی انتخاب شود که پیش از این سابقه فعالیت کشاورزی در آن وجود نداشته باشد.
کارگروه تحصیل اراضی شرکت مهندسی و توسعه نفت (شرکت ملی نفت ایران) نیز در این باره همه مکاتبه‌های لازم را انجام داد و پس از اخذ موافقت اعضای کارگروه استانی، زمین موردنیاز خریده شد. اکنون نیز همه مدارک به نام شرکت مهندسی و توسعه نفت به نمایندگی از شرکت ملی نفت ایران ثبت شده است.
از سوی دیگر، با توجه به ملی‌بودن اراضی تحصیل‌شده برای احداث کمپ، واضح است که اراضی بایر هستند و در این محدوده سابقه انجام فعالیت‌های کشاورزی وجود نداشته است، همچنین این اراضی متعلق به اشخاص حقیقی نیز نیستند و دلیل اصلی محل انتخاب‌شده نیز همین موضوع است.
اراضی متعلق به اشخاص حقیقی نیز در صورت لزوم و با اراده و رضایت مالک یا مالکان آن و با پرداخت مبلغ زمین به صاحبان آن، تحصیل می‌شود.
از سویی دو نوبت آگهی در روزنامه محلی وطن امروز به‌منظور جلوگیری از تضییع حقوق صاحبان حق، چاپ شده و با مالکان و صاحبان حق، برای تحصیل اراضی آن‌ها توافق‌های لازم انجام شده است.
اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خوزستان هم به‌منظور مستندسازی و تحصیل اراضی به‌منظور احداث کمپ برای طرح سهراب، تعیین خسارت را انجام و پیمانکار طرح، مطابق با روال قانونی آن، مبلغ تعیین‌شده را پرداخت کرد.
مجوز تغییر بهره‌برداری و کاربری این اراضی نیز با اقدام‌های قانونی داده شد. شایان ذکر است مجوز محیط زیست نیز به‌صورت جزئی و درباره بخش مورد بهره‌برداری دریافت شده و اخذ مجوز محیط زیستی کل میدان نیز در حال پیگیری است.
نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که آلودگی زیست‌محیطی و دود سیاه ناشی از عملیات نفتی، در سمت ایران نیست و به بخش غربی میدان واقع در کشور عراق مربوط می‌شود، بنابراین ارتباطی به طرح سهراب ندارد.
درباره ادعای تخریب و تعمیر نشدن جاده‌ها نیز باید گفت که موضوع نیز مانند ادعاهای پیشین صحت ندارد و هرگونه تخریبی به‌سرعت بازسازی و حتی آنچه پیش از این نیز تخریب شده بود با سرعت تعمیر و اصلاح شده است.
ادعای به‌کار نگرفتن نیروی محلی و کمک خیرین نیز خلاف واقع است و حتی با گذشت دو سال از آغاز طرح، تعدادی از پروژه‌های مسئولیت اجتماعی از سوی این طرح در حال اجراست. همچنین در اجرای این پروژه تاکنون ۱۱۰ نفر نیروی بومی جذب و مشغول کار شده‌اند؛ بنابراین، با توجه به این دلایل، خبر منتشرشده دراین‌باره کذب و بی‌اساس است.
