تحریمهای آمریکا؛ زنجیر تجارت جهانی را بر پای کشتیرانی ایران محکمتر کرد
تحریم ناوگان سایه؛ دستاندازی به صادرات نفت ایران
یکی دیگر از تاکتیکهای تحریمی آمریکا، شناسایی و محدود کردن ناوگان سایه ایران است؛ کشتیهایی که برای انتقال مخفیانه نفت استفاده میشوند. آمریکا با تحریم شرکتهای کشتیرانی مستقر در کشورهای ثالث نظیر چین و امارات و مسدود کردن ۲۳ نفتکش و ۱۶ نهاد مرتبط، فشار بیشتری بر ایران وارد کرده است.
تجارت محدود؛ اقتصاد زیر بار فشار
تحریمها باعث شدهاند ایران نتواند از ناوگان کشتیرانی خود برای تجارت جهانی بهرهبرداری کامل داشته باشد. نتیجه این محدودیتها، کاهش رشد اقتصادی، تضعیف ریال و افزایش تورم بوده است. با اینحال، ایران همچنان موفق شد در سال ۲۰۲۴، ۵۸۷ میلیون بشکه نفت صادر کند، اما این موفقیت تا حدی مدیون کاهش تولید اوپک و برخی تساهلها در اجرای تحریمها بود.
تورم سرسامآور و سقوط ارزش ریال
بحران اقتصادی داخلی، با تورم بیسابقه و کاهش ارزش پول ملی، چالشهای عمیقی را برای صنعت کشتیرانی کشور ایجاد کرده است. نرخ تورم در سال ۲۰۲۳ به ۴۴.۶ درصد رسید و در برخی مقاطع تاریخی رکوردهای بالاتری را ثبت کرد. این تورم بالا برنامهریزی مالی را برای شرکتهای کشتیرانی به کابوسی تمامعیار تبدیل کرده است.
همچنین، سقوط ارزش ریال که به ۶۵۰,۰۰۰ ریال در برابر دلار رسید، هزینه واردات سوخت و تجهیزات را بهطور سرسامآوری افزایش داده و سودآوری شرکتهای کشتیرانی را به شدت تحت فشار قرار داده است.
سرمایهگذاریهای هدفمند؛ مسیر نجات صنعت دریایی
دولت ایران برنامههای بلندپروازانهای برای بهبود شرایط صنعت کشتیرانی در دست اجرا دارد. یکی از این طرحها، سرمایهگذاری ۲۰۰ میلیون دلاری برای توسعه ناوگان دریایی در دریای خزر و تقویت زیرساختهای اقتصادی در ۲۷ نقطه ساحلی کلیدی کشور است.
همچنین کریدور حملونقل بینالمللی شمال–جنوب (INSTC)، بهعنوان یک ابتکار استراتژیک، به ایران کمک میکند تا از ظرفیتهای خود برای تجارت با اتحادیه اقتصادی اوراسیا بهرهبرداری کند. این پروژه شامل حملونقل چندوجهی است و میتواند نقش مهمی در افزایش توان رقابتی ایران در بازارهای جهانی داشته باشد.
آیا تحریمها اقتصاد دریایی را زمینگیر کردند؟
تحریمهای بینالمللی، صنعت کشتیرانی ایران را با چالشهای جدی مواجه کرده است، اما ایران با بهرهگیری از برنامههای استراتژیک و سرمایهگذاریهای هدفمند، تلاش دارد این فشارها را کاهش دهد. موفقیت این طرحها به پایداری سیاستهای داخلی و تغییرات ژئوپلیتیکی وابسته است.
انتهای پیام