صنعت فولاد در آستانه فروپاشی؛ خسارت ۱۰۰ هزار میلیاردی و درخواست حمایت فوری از دولت
به گزارش نماد اقتصاد، اخیراً، اتابک، وزیر صنعت، معدن و تجارت، نیز در واکنش به این بحران اعلام کرده که صنایع کشور، از جمله فولاد، با خطر جدی ورشکستگی و بحران بیکاری روبه‌رو هستند. اما متأسفانه، سیاست‌های دولت همچنان نتوانسته راهی برای برون‌رفت از این وضعیت پیدا کند. مدیران تازه‌‌کار بیشتر سرگرم آزمون و خطای خود هستند و مدیران قدیمی نیز همچنان رویه‌های پیشین را ادامه می‌دهند.
هزینه سنگین بی‌تدبیری‌ها؛ مردم قربانی اصلی
در حالی که دولت و مدیران اجرایی همچنان درگیر سردرگمی‌ها و منافع شخصی هستند، این بخش خصوصی و در نهایت مردم عادی هستند که بار اصلی این بی‌تدبیری‌ها را به دوش می‌کشند. برای بیش از ۴۵ سال، تغییر دولت‌ها و مدیران تنها در ظاهر اتفاق افتاده و سیاست‌های ناکارآمد همچنان پابرجا مانده است.
ناترازی انرژی: عامل اصلی بحران فولاد
یکی از مشکلات کلیدی که صنعت فولاد را به لبه پرتگاه کشانده، ناترازی انرژی است. این مشکل به عدم هماهنگی بین تولید و مصرف انرژی در کشور برمی‌گردد. مصرف انرژی صنایع، به‌ویژه در فصول گرم سال، از میزان تولید برق و گاز فراتر رفته و همین مسئله باعث شده است که برق و گاز مورد نیاز صنایع بزرگ، از جمله فولاد، به‌طور کامل تأمین نشود. این در حالی است که صنعت فولاد ایران برای تولید نیازمند انرژی عظیمی است. وقتی برق و گاز در دسترس نباشد، تولیدکنندگان ناچار به کاهش یا توقف تولید می‌شوند. این کاهش تولید، نه تنها به زیان اقتصادی واحدهای صنعتی منجر می‌شود، بلکه آسیب‌های گسترده‌ای به اقتصاد کلان کشور وارد می‌کند.
خسارت‌های ناشی از قطعی برق
قطعی‌های مکرر برق در سال‌های اخیر خسارت‌های هنگفتی به صنعت فولاد وارد کرده است. بر اساس گزارش‌ها، در سال ۱۴۰۳ زیان ناشی از هر روز قطع برق برای صنایع کشور، به‌ویژه فولاد، حدود ۱۱۰ میلیون دلار برآورد شده است. این وضعیت باعث کاهش تولید و افزایش قیمت‌ها شده است.
افزایش قیمت فولاد نه تنها بازار داخلی را دچار آشفتگی می‌کند، بلکه صادرات این محصول استراتژیک را نیز تحت تأثیر قرار داده است. کاهش رقابت‌پذیری فولاد ایران در بازارهای جهانی، یکی از پیامدهای مستقیم این بحران است.
افزایش قیمت گاز و فشار مضاعف بر فولادسازان
از دیگر مشکلات جدی این صنعت، افزایش دو برابری قیمت گاز در ماه‌های اخیر است. گاز، یکی از منابع انرژی حیاتی برای صنعت فولاد به شمار می‌رود و افزایش قیمت آن، هزینه‌های تولید را به‌طرز چشمگیری افزایش داده است. تولیدکنندگان فولاد که پیش از این نیز با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کردند، اکنون با فشار بیشتری روبه‌رو شده‌اند.
درخواست فولادسازان برای حمایت فوری دولت
در مواجهه با این شرایط، تولیدکنندگان فولاد بارها از دولت درخواست کرده‌اند تا بسته‌های حمایتی را برای این صنعت تصویب کند. این درخواست‌ها شامل مواردی مانند کاهش قیمت گاز، تأمین برق پایدار و ارائه تسهیلات مالی برای جبران خسارت‌ها است. با این حال، واکنش دولت به این درخواست‌ها همچنان کُند و ناکافی به نظر می‌رسد.
پیامدهای اجتماعی و اقتصادی بحران فولاد
اگر این مشکلات حل نشود، تأثیرات منفی آن تنها به صنعت فولاد محدود نخواهد ماند. کاهش تولید فولاد می‌تواند زنجیره‌ای از مشکلات را در دیگر صنایع ایجاد کند. صنایعی مانند ساخت‌وساز، خودروسازی و حمل‌ونقل که به‌شدت به فولاد وابسته هستند، نیز از این بحران متأثر خواهند شد.
علاوه بر این، تعطیلی کارخانه‌های فولاد به بیکاری گسترده منجر خواهد شد. بسیاری از افراد شاغل در این صنعت، در صورت ادامه وضعیت فعلی، ممکن است شغل خود را از دست بدهند. این بیکاری، تبعات اجتماعی و اقتصادی سنگینی برای کشور به همراه خواهد داشت.
زیان روزانه ۱۸ هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور
تحقیقات نشان می‌دهد که روزانه ۱۷ هزار و ۹۷۳ میلیارد تومان به اقتصاد کشور از قطعی برق آسیب وارد می‌شود که بیش از نیمی از این خسارت به بخش صنعت مربوط است. این وضعیت نشان‌دهنده اهمیت حیاتی تأمین برق برای چرخه تولید در کشور است.
آینده فولاد ایران در گرو تصمیمات امروز
صنعت فولاد، به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد کشور، نیازمند توجه و حمایت فوری است. اگر دولت نتواند در کوتاه‌مدت راه‌حلی برای مشکلات انرژی و افزایش هزینه‌های تولید ارائه دهد، این صنعت با بحران‌های بزرگ‌تری مواجه خواهد شد که جبران‌ناپذیر خواهد بود.
این بحران، نه فقط چالشی برای صنعت فولاد، بلکه آزمونی برای کارآمدی سیاست‌های اقتصادی و مدیریتی کشور است. آینده این صنعت و در نهایت اقتصاد کشور، به تصمیماتی بستگی دارد که امروز گرفته می‌شود.
انتهای پیام
